True Bakasyon

Whoooo.... tapos na summer. classes.

Luckily, napasa ko naman yata lahat ng tinake ko. Buti na lang focused ako... Salamat sa mga naginspire sa akin na mga kaibigan ko na magaral akong mabuti. :) Palagay ko hindi niyo iniisip pero ang laki ng naitulong niyo sa pagtatry kong mag improve.

Hindi ako nakasama sa Quezon... ang nakakaasar pa dun, this time, marami na sila... hindi yung usual kaming family lang... Kasama ang pinsan ko na si Angel at si Grace. Kasama ang pinsan kong si Kuya Bombet. Kasama si Janjan at Bisot, mga pinsan ko irn... ang saya siguro kung nakasama ako... hai....

Naiwan ako sa bahay. Magissa... at paminsan minsan dumadalaw yung dati naming driver na pinagkatiwalaan ni pa. Sha ang tatao sa bahay pag wala ako... At nung first night, gagabihin ako ng uwi, mga 12 am na uwi ko... at tumatawag ako sa bahay nun at walang sumasagot, nasa kanyang bahay pa yung dati naming driver... tawag namin sa kanya ay Bunso, isang matandang masiyahin at trustworthy na lalake, na may sobrang cute na apo... heehee... wala lang, ring lang ng ring yung telepono nun at hindi ako nakapagpaalam na gagbihin ako... omg. At ayoko maglakad papunta sa bahay nila, baka mamatay ako, masyadong delikado dito samin pag gabi. Meron, isang gabi, may binaril raw dito mismo sa tapat ng kapitbahay namin. Mismong sina pa at yung pinsan kong si benjo nakita yun. Kwento sakin ni Benjo, sumisirit pa raw yung dugo nung mama na binaril at humihingi ng tulong pero nakatingin lang raw yung mga tao sa kanya.... puha ayoko matulad dun. Tsaka pag mejo malalim na gabi rito, minsan nakakarinig ako ng mga away at sigawan... may mga gangsta kasi dito, hahahaha, yung mga nagbabasketball na mga binata madalas yung mga lukuluko... Kinakabahan tuloy ako nung unang gabi, wala kasi sakin uyng susi ng bahay. Naka'y Bunso. E paano kung tulog na sha, kakatok ako? Gaano katagal? Naisip ko tuloy makitulog na lang kina Tita Judith... pero nakakahiya naman... magovernight na lang kaya ako? saan??? pero luckily after about 10 calls, may sumagot ng phone... si Bunso!!!!! WHOOOO. good fellow sha, nagpaalam ako sa kanya at hihintayin niya raw ako.

Yung mga sumunod na araw, umaalis sha kapag 4am na at bumabalik lang sha kapag 9 or 10 pm. Kapag may pasok ako, at maaga ang aking dating kelangan ko pang pumunta sa bahay nila hassel... pero ang cute talaga ng apo niya... HAhahaha, nakakatuwa yung kakyutan. Sobrang laki ng responsibilidad na binigay sakin nila ma. Iniwan sakin yung bahay. Noong next day, umalis ako para magdota,pero sobrang kinakabahan akong umalis... baka may mangyaring masama sa bahay, baka masunog, baka manakawan kami. Pauwi, sobrang kinakabahan ako, tumitingin ako sa horizon at chinecheck ko kung may usok ba, baka kasi nasusunog na bahay namin... ang paranoid ko. Buti hindi, hehe...

Problema rin ang pagkain... marunong akong magsaing at magluto ng simple foods pero nakakasawa na yung mga de lata... tsaka nung una sobrang dami kong nasaing OMG napanis lang tuloy. sobrang alsa pala pag ganun... at isa lang naman akong kumakain... Nagsawa na ako sa mga delata at hotdog and eggs kaya minsan sa labas ako kumakain... at sobrasobra yung pabaon ni ma... 1000(initial baon) plus 250(pamasahe) plus 500(pwede kong kunin kay Bunso) plus etc (meron kasi kaming lalagyanan ng mga tigfa5 pesos at freely pwede akong kumuha dun kahit magkano haha)... pero di ko inabuso... 1000 lang ginamit ko... at pamasahe... iniisip ko kasi na mapapagastos nanaman sina mama dun sa Quezon e... at ayokong gumagastos sila, parang nasasaktan ako... haha...

May mga kamalian rin ako... minsan may pasok kasi ako... at nakalimutan kong nakabukas yung ilaw sa sala at sa kichen... e ang habilin ni ma, pag aalis ako, kailangan lahat ng kuryente patay, hehe... may isang time rin na naiwan kong nakaon yung apoy at kumukulo na yung mantika... pag tingin ko umuusok na yung buong kusina. Pinatay ko hastily uyng kalan at nagdesisyon ako na palamigin muna yung kawali... napilitan tuloy akong magsaing muna, wala pa naman akong balak magkanin nun... and hence, I earned the title CHEF RAC. At nanakawan yata kami, ng isang di naman masyadong mahalagang bagay. At nawawala yung padlock para dun sa hidden passage... GASP. Di ko rin napakain yung isda, na mahal na mahal ni pa. Haha... Ang kalat kong magbantay...

At hindi ako marunong magon ng ref. Dalwa kasi yung ref na magkatabi at nakasagad sila sa dingding. Nagtanong ako sa mga tao sa ym pano gamitin yung ref. Pero ayoko kasi magrisk, baka masunog bahay OMG. Sinaksak ko yung isang wire, at wala naman akong naramdamang lamig kaya hinugot ko na alng, nakakakaba e... yan tuloy puro tubig lang ininom ko the whole period... dalwang beses tinry ko uminom ng soffdrincc pero walang kwenta hindi masarap pag ndi malamig. At hawak ko na yung redbull, pero nabasa ko "Best served when chilled"... at nadiscourage ako... at nawawala yung mga C2 at Nestea dun, jutah mga bwakaw kapatid ko :( Pineapple Juice sana kaso mahirap buksan at baka makatihan ako sa dila... so tubig na lang. Ay umiinom rin pala ak ong kape... haha :(

Ganito pala pag magissa ka, nakakakaba, hindi dahil sa mumu, kundi dahil sa responsibility na nakapatong sa balikat mo... haha. Marami akong natutunan.

Pagbalik nila ang rami nilang pasalubong.. I am happy. Like a true sentinel of the house.

Lifting the Onus

It's this feeling again, feeling na masarap mabuhay.

I took a journey into my heart, kanina.
What do you really want, what do you really wish, what do you really yearn?
I saw the clear clear clear blue sky.
I saw the deep deep deep ultramarine sea.
I saw the lush lush lush green grassy fields.
I tasted the sweet sweet sweet cyan breeze.
I tasted the radiant radiant radiant red sun.
I savored the tranquil cutie surroundings by the seashore.



I am lucky, kaya kong marelax at mawala lahat ng stress ko just by thinking of these things that I long for. Minsan nung highschool, fieldtrip sa isang nakalimutan ko ng place at maaga yung uwian... bali educational trip lang, naaalala ko pa, yung bus nila Jeric (Magne or Elec, kung magne, kasama niya sina Pan at Jon) ay nasiraan raw. We have to wait at school... Si Gino na ang nagdadrive ng kotse nya nung mga time na yun... at wala kaming magawa like hell...

Naaalala ko, hinihintay namin pagdating nung bus sa flagpole area, pero sobrang tagal talaga. Then we laid on the gorund habang nakatitig sa bughaw na langit. Bughaw yung langit nun, sobrang swerte, matingkad yung kulay... tsaka yung mga clouds, sobrang gandang tingnan... na ika nga ni Jeric ay 'the biggest show on air'. Sobrang peaceful ng mood namin nun, para kaming nasa heaven, nakahiga lang kami while conversating... I believe kasama ko sina Allen at Gino at Janmark yata nun. Ang sarap isipin, ang sarap alalahanin... pinapanood lang namin yung clouds lumampas sa paningin namin. then may napansin ako... Bilog yung langit. Seryoso ako. Bilog yung langit, napansin ko na bilog yung langit... OMG? Sinabi ko to kina Gino... "Gino, tingnan mo yung langit, titig ka lang sa isang spot... mayamaya mapapansin mo na bilog yung langit..." ginawa nga nila at ang pagkakaalala ko, napansin nga rin nila. Diba sobrang nakakamangha... baka di mo ko magets... pero basta... Yun lang ginawa namin buong maghapon nun. Lumipat pa kami sa open field dahil mas masarap humiga dun, muka kaming mga baliw at nakahiga kami dun pero who cares? :) At that moment, naisip ko ang sarap mabuhay okey? On second thought, siguro dahil bilog yung mga mata natin kaya pag tumitig ka sa isang clear at peaceful spot ng napakatagal, mapapansin mo yung circular view... basta...

Meron ring isang time, tuwing pagpasok ko sa school, sa may 'imburnal' (tawag namin sa isang tambayan dun) ako lumiliko, yung katabi nung puno na may kulay red and orange na dahon, tas lalakarin ko yung fields, past the calachuchi na may ibaibang kulay... basa yung field, paglingon ko, namangha ako. Pramis, namangha ako sa nakita ko. May isang napakalaking perfect arc na rainbow sa likod ko, kita ko yung both ends niya. Sobrang laki niya, at parang may kinut sha na portion ng langit. Habang naglalakad ako palayo, nakalingon ako dun sa rainbow, at parang sinusundan niya ako, para akong nabubuhay sa isang book na may maganda scene... haha.

Kung wala siguro sina ma at pa, at hindi nila ako inuutusan, sobrang tamad kong tao... Mahihiga lang ako sa grass o kaya sa sangay ng isang puno... Di ko alam, pakiramdam ko talaga may shotmac affinity ako with nature. I imagine myself na nakaupo lang sa may buhangin sa may Hondagua, pinapanood yung mga alon at yung langit at yung mga bangka sa malayo... nakaupo lang ako dun for hours... hanggang ang hapon ay maging gabi, at ang agos lang ang aking musika.... :)

Meron ring time na lumabas ako ng bahay, sumandal ako sa pader, tumingala ako sa langit, hinintay kong lumabas yung mga tala at pinansin ko kung pano nagiging gabi... ang weird ko o ma gad. At naobserve ko naman, nakita ko kung pano isaisang naglabasan yung mga stars. At meron ring time na sobrang tahimik sa bahay, at kumuha ako ng upuan, at tumingala nanaman ako sa siwang sa may backpassage dun sa may kitchen namin, habang nakasampa ang paa ko sa dingding... (favorite ko magsampa ng talampakan sa malamig na dingding... ewan ko kung bakit, ang sarap ng pakiramdam).



At kanina, after ko dumalo sa party ni kuya TJ at umuwi na ako magissa, ambilis nung ulap nun, parang nakafastforward, ramdam ko yung lamig ng hangin, tumatagos sa aking mga kamay. Sarado yung bahay namin, parang ghost town yung village. Wala ng tao, gabi na. Eto na nga yata yung mga karaniwang tanawin ng "Silence before the Storm", nakakarinig ako ng creek at umaawooo yung hangin. mejo weird yung feeling, eerie... pero dahil strange sha, nagustuhan ko yung scenery. Parang masarap magpatugtog ng kanta ng 'The Doors - Strange Days' nung time na yun. Di ako magaling magdescribe kaya sayang, hindi ko maseshare sa inyo yung cagandahan ng feeling.

I wish I could write music, para mapadama ko sa inyo. Sha nga pala, mama mary, mama edna, Happy mother's day... at sa lahat ng mga mama sa buong mundo, na nagaaruga sa kanilang mga anak, anak-anakan at sa calikasan. Thank you ma, sa mga binitiwan mong salita kanina... Gwahahahaha, my spirit is happy, he is shy.

//credits to my little sistah Therese Rosario for the lovely pictures, sobrang salamat. at sobrang salamat rin sa pagtatyaga mo saken, im your brave brotha.. >:)

P.S. Hindi halatang sa UP Diliman yung isang picture... haha... totoo.

Tag-Ulan. Salamat kay God. (Sobra)

Tag-ulan na naman... Ang sarap ng pakiramdam ko ngaun... habang umuulan, ang hangin na dumadaloy mula sa king bintana ay sariwang sariwa at ang lamig pa ng tilings sa sahig... at masarap magkape... sobrang narerelax ako. Buti na lang umuulan na uli, mejo hassel lang sa pagcocommute pero sobrang okay pag nakauwi ka na, sobrang ginhawa, sobrang sarap ng feeling... ngaun ko lang naappreciate ang ulan ng ganito katindi... :)

Sobrang raming nangyari sa mga nakaraang araw... dalwang beses palang umuulan pero ayos... naeenjoy ko... unti-unti akong napapalapit sa elemento ng tubig... BLBLBLPPP...

Once again... icocongratulate ko si Jaja,,, kapatid ko... nakapasa sha sa UP Diliman okey? Fine Arts course niya... at enrolled na siya... proud ako sa kanya, pero nung sinabi niya yun sakken ng harapan, muka lang akong no reaction. Sabi pa niya...

"Hindi mo man lang ba ako icocongratulate?"... haha... pero wala na akong sinabi, basta masaya ako para sa kanya... ayoko lang magmukang malamya... naglevel up paghanga ko sa kanya okey?

Nakitulog nanaman si Christian dito... at umiiyak nanaman uli sha habang tulog okey? at ginising ko sha... nagmulat mata niya tas nakatulog uli sha agad... at ngayon, nandito nanaman sha... hehe.... pero hindi na sha umiiyak ng tulog, siguro may kinalaman ang panahon, siguro mas relaxed na sha dahil malamig ang simoy ng hangin.

Next week, ako lang magissa sa bahay... ano kaya magandang gawin... di ako pwede maglakwatsa, kelangan bantayan tong bahay, kailangan kong maregain ang trust ni ma...
at pa.

Hmmm... this time... magpapasalamat ako kay God... hindi lang dahil nagpaulan sha dito ng kanyang grasya at luha... kung hindi, nagligtas rin sha ng isang taong sobrang mahal ko...

Kagabi, nagpapacharge ako kay venoc (younger brother ko). Ang nakuha niyang charger ay yung sira... nastuck yung plug ng charger sa outlet... yung metal na strip, hindi niya matanggal... hinayaan ko na lang dhail busy ako sa pagchachat...

Kinabukasan... (current day = now)... paguwi ko, nakikita ko mula sa labas ng pinto yung family ko, nandun si Ma, nagluluto, si Venoc, nasa sala... dumiretso ako sa kwarto ko pero pagdating ko sa kusina... sabi ni ma.

"Yang kapatid mo kulang sa orientation, hinuhugot kanina yung sirang charger sa outlet gamit ang vice grip, buti nakita ng papa mo, kung hindi edi nangisay na yan..."

napahinto ako sandali... tae ba... whew.... sigh.... buti na lang... thank god. God, salamat at may kapatid pa ako. Sobra. Sana naririnig mo to. You make me feel alive. Ulan, bumuhos ka lang... hugasan mo na yung buong mundo. :) Salamat, talaga.

Silly Kittens

Sobrang naaaliw ako dahil naalala ko ang kinekwento saken ng mama ko na Three Little Kittens... who lost their mittens... naaalala ko pa si ma na inaactingacting pa niya with kasamang voiceacting pa... nakakatawa, nursery rhyme pala to at hindi ko nga lang alam yung tono... pero nakakatawa kasi si mother caper cat, WHAT???? LOST YOUR MITTENS??????!!!!!!!!!!!!1, parang nagulantang sha... haha...



Three little kittens,
They lost their mittens,
And they began to cry,
Oh, mother dear,
We sadly fear
Our mittens we have lost.
What! Lost your mittens,
You naughty kittens!
Then you shall have no pie.
Mee-ow, mee-ow, mee-ow, mee-ow.
You shall have no pie.

The three little kittens,
They found their mittens,
And they began to cry,
Oh, mother dear,
See here, see here,
Our mittens we have found.
What! Found your mittens,
You darling kittens!
Then you shall have some pie.
Mee-ow, mee-ow, mee-ow, mee-ow.
You shall have some pie.

The three little kittens,
Put on their mittens,
And soon ate up the pie;
Oh, mother dear,
We greatly fear
Our mittens we have soiled.
What! Soiled your mittens,
You naughty kittens!
Then they began to sigh,
Mee-ow, mee-ow, mee-ow, mee-ow.
They began to sigh.

The three little kittens,
They washed their mittens,
And hung them out to dry;
Oh mother dear,
Look here, look here,
Our mittens we have washed.
What! Washed your mittens,
You're such good kittens.
I smell a rat close by!
Hush! Hush! Hush! Hush!
Hush! Hush! Hush!
I smell a rat close by.

Haha, imajinin niyo na lang yung mommy niyo na naka'silence, please keep quiet' gesture habang binabasa niya yung hush hush hush hush... GWAHAHAHA NAKAKATAWA =)

Anyway, cute conversation with Alexese (Axis/Lex) using the silly kitten poem. Eto ang conversation namin ni Silly Girl after madc ako at magreconnect dahil sa pagupload niya ng IMVironment na Precious Moments amf, try it, it's lame...

Rac (5/9/2006 12:34:44 AM): Good friends are forever
Rac (5/9/2006 12:34:53 AM): Friendship hits the spot
Rac (5/9/2006 12:35:01 AM): Love one another
Rac (5/9/2006 12:35:08 AM): Love is kind
Axis (5/9/2006 12:35:22 AM): alam ko next
Rac (5/9/2006 12:35:26 AM): Make a joyful noise
Rac (5/9/2006 12:35:36 AM): umulit na
Axis (5/9/2006 12:35:38 AM): love is kind
Axis (5/9/2006 12:35:41 AM): gusto ko love is kind
Axis (5/9/2006 12:35:55 AM): ancute nila
Axis (5/9/2006 12:36:17 AM): or yung love one another
Rac (5/9/2006 12:36:50 AM): no theyre not cute they dont have noses
Rac (5/9/2006 12:36:52 AM): ;little brats
Axis (5/9/2006 12:36:58 AM): yes they do
Rac (5/9/2006 12:37:01 AM): i cant imagine im using imvironments like this
Rac (5/9/2006 12:37:56 AM): this is very lame
Rac (5/9/2006 12:45:42 AM): make a joyful noise
Rac (5/9/2006 12:46:32 AM): yes you made it
Axis (5/9/2006 12:46:41 AM): yes
Rac (5/9/2006 12:46:53 AM): pano mo nalaman na ang BHOOOOOOT ay GHOOOOOST
Axis (5/9/2006 12:47:11 AM): magic
Rac (5/9/2006 12:47:19 AM): ang kulit mo, sabihin mo yung totoo
Rac (5/9/2006 12:47:23 AM): translator?
Axis (5/9/2006 12:47:56 AM): sinearch ko
Rac (5/9/2006 12:48:07 AM): yes IN ORDUNG KA KaSe
Axis (5/9/2006 12:48:16 AM): ninakaw mo na yung status ko, now i cant use it anymore
Rac (5/9/2006 12:48:30 AM): pwede pa, bakit naman bawal
Rac (5/9/2006 12:48:35 AM): di mo naman fave to e
Axis (5/9/2006 12:49:05 AM): fave ko yan ehh
Rac (5/9/2006 12:49:18 AM): ndi]
Rac (5/9/2006 12:49:23 AM): fave mo ON MY WAY YOU SILLY KITTEN
Axis (5/9/2006 12:50:11 AM): etoh nalang status ko
Rac (5/9/2006 12:50:35 AM): RAC = SILLY KITTEN? OMG
Axis (5/9/2006 12:51:10 AM): ang ganda naman ng expression mo you silly kitten
Rac (5/9/2006 12:52:29 AM): nakakatawa kaya, lalo na pagnirecite mo na ng tuloytuloy
Rac (5/9/2006 12:52:40 AM): search mo sa google yan, may mapupuntahan kang site na kinakanta yan
Rac (5/9/2006 12:52:56 AM): kaso yung napuntahan ko, tune lang, walang vocals kaya di ko pa rin alam kung pano
Axis (5/9/2006 12:54:02 AM): baka nga yung nursery rhyme lang yun na mas parang pakanta yung pagrecite
Axis (5/9/2006 12:54:03 AM):
Rac (5/9/2006 12:54:37 AM): oo nga
Rac (5/9/2006 12:54:42 AM): pero di k oalam yung tono
Rac (5/9/2006 12:54:46 AM): i want to know it
Rac (5/9/2006 12:54:53 AM): so that i can recite it outstandingly INORDUNG
Rac (5/9/2006 12:58:16 AM): goodluck inordung girl
Rac (5/9/2006 12:58:23 AM): you gave me a new word
Axis (5/9/2006 12:58:51 AM): matulog ka na para talo ka na ulit
Rac (5/9/2006 12:58:55 AM): no
Rac (5/9/2006 12:58:59 AM): wala akong clase sa umaga
Rac (5/9/2006 12:59:06 AM): you silly caper cat
Axis (5/9/2006 12:59:09 AM): ako meron
Axis (5/9/2006 12:59:14 AM): caper cat??
Rac (5/9/2006 12:59:18 AM): ikaw ang matulog na you loser kitty
Axis (5/9/2006 12:59:31 AM): you silly kitten, you should go to sleep
Rac (5/9/2006 12:59:45 AM): nononono
Rac (5/9/2006 12:59:49 AM): you are the one who should
Rac (5/9/2006 12:59:54 AM): or YOU should have no pie
Rac (5/9/2006 1:00:01 AM): mee-ow mee-ow mee-ow
Rac (5/9/2006 1:00:59 AM): good friends are forever you lame man
Rac (5/9/2006 1:01:13 AM): Love one another , foolishly
Axis (5/9/2006 1:01:21 AM): foolishly
Axis (5/9/2006 1:01:58 AM): twiddlypum

Ate Juliet?

Remember my last two post? Christian...





Isang bata... na naulila... ni Ate Juliet.

Nakitulog nanaman sha the day after... at dahil isa akong vampire papo, nakakatulog muna sila ni Venoc bago ako magtry matulog. Mayamaya... alam niyo naman ako... Latest na record ko ay 1:00 nagtry matulog... 4:30 nakatulog... hay nako... longest ko siguro ay 4 hours... yung tipong umiiyak na ako dahil hindi ako makatulog...

Uhuh... after 30 minutes na paghiga... napansin ko na umiiyak si Christian. Nagsasalita sha ng mga salitang di ko masyadong naiintindihan... at ang nakakakilabot na pahiyaw niyang pagsalita... umiiyak sha ng wlaang luha. Patay ang ilaw, wala akong makita... pitch black ang paligid.

"Wag muna..."
"Ayoko.. pa mumble mumble"
"Hindi ako yun mumble mumble..."
"mumble mumble..."

Sobrang creepy... 3 consecutive nights na niyang ginagawa... Hindi ako makatulog nun siguro isang oras at kalahati shang gumaganun... pinakamahabang pag iyak niya sa loob ng 3 nights na natulog sha dito. Hindi ako makatulog grabe... Noong unang night na natulog sha, kinonsult ko si ma...

"Ma, umiiyak si Christian habang natutulog..."

"Talaga, baka naman gising."

"Hindi e... tulog talaga."

"Kawawa nga yang si Christian e. Biruin mo, bata pa alng sha naulila na sha, siguro kasi mabigat ang kalooban niya, nung may sakit si Ate Juliet, nawalay na agad sha tas ang aga pa pumanaw."

"Tas, nastun na lang ako sa kinauupuan ko, di ko alam irereply. ":)

Tas yun nga... habang nasa kama ako, nakatingin lang ako sa kama nila... pero wala akong nakikita, naririnig ko lang ang mga iyak ni Christian... At ang aking nasa isip that time ay... baka nasa tabi niya si Ate Juliet ngayon, at minamatyagan sha... gusto shang alagaan... pero may isa pang nasa isip ko, baka naman kinukuha na siya ni Ate Juliet para magkasama sila... dahil yung mga sinasabi niyang.. "Ayoko mumblemumble sob sob", ano ibig sabihin nun?

Hindi ako makagalaw, iniisip kong gisingin siya pero hindi ko nagawa.

maybe kung binuksan ko yung ilaw, nasulyapan ko si Ate Juliet? :D I pray... sana masaya sha ngayon... ang swerte ko... narealize ko... puno ng pagmamahal ang mga magulang ko sakken at hindi sila nagkulang... at hindi nila ako naiwan ng maaga... Ate Juliet, wag ka magalala, masayahing tao si Christian... kaya niya yan. :D

Extra Attack:

// niyaya ako ng mga childhood friends ko dito samin in a game of DotA, namiss ko na sila... halos 3 or 4 years rin akong umiiwas sa kanila dahil sobrang focused ko sa studies at ayokong mapasama sa mga bisyo nila... well, i have owned 3 consecutive games pero dhail lang yun sa beginner pa lang sila... Sana maging close uli kami... although, hindi ako makakasama sa mga inuman attack nila.., bawal bawal... ayoko ayoko... may new additions, meron rin namang mga nawala...

Benjo ---> kulay pula yung buhok, parang si Reno of FF7
Kuya Bombet
Jabog
Nico
Macmac
Egay
Amir ---> ngayon ko lang nakilala to... new character

at yung mga nanood, sina Harry, Den (new addition, dati hindi close to sa barkada namin), Kuya TJ... etc.. napansin ko hindi ko nakita si BJ at si Jay... well... masaya naman sila kasama... ayoko lang talaga yung inuman parts...

// may new twilight of love na ako... KINIKILIG AKO GRABE... WOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOH ANG SARAP MABUHAY... :D sana. Shet... ang lamya ko pakinggan. love love love lala love makes the world go round. :X kung maging okey ang lahat, ibibigay ko lahat...

// Im doing fine sa acads... yata? Sana mapasa ko tong subjects na to... para regular student na uli ako... I'm delighted when MANG SZE said that perfect ko raw yung problem solving... OMGWTFBBQIMBA... sana naman... para hindi na ako mamroblema...

// Nag di-dinnertime Fish marathon si mama... yaki... pagkatapos ng 7:30-6:00 na class arawaraw, fish arawaraw ang ulam ko... YAY... totoo... alam naman nilang hindi ako nabubusog pag kumakain nun at nawawalan ako ng gana... hehe... ang kyot kasi ni ma, sobrang favorite ang mga isda... arg. pero malas niya... di sha masyadong inaaccept ng ibang seafood... particularly... Oysters, Clams, Tahong, Tulingan... ang cutesy. ma, magluto ka naman sana ng... cheese chicken!!!! Haha.

// ang sarap tumulong sa mga kaibigan... gagawin ko nga tong hobby... ang sarap ng feeling... ang sarap makarinig ng salamat. from now on, less snob na ako...